Jakie zmiany zachodzą w skórze w okresie menopauzy?

Skóra jest jednym z narządów, który jest regulowany przez hormony płciowe. Proces ten jest ściśle związany z poziomem estrogenów w organizmie. W okresie menopauzy następują gwałtowne zmiany tego hormonu, powodując pogorszenie jakości i funkcjonowania skóry.

Menopauza jest dla wielu kobiet bardzo trudnym okresem w życiu. Zmiany hormonalne negatywnie wpływają na samopoczucie, powodują uczucie gorąca, zaburzenia snu oraz zmiany w tkankach estrogenozależnych. Chcąc uchronić się przed negatywnymi skutkami, kobiety zaczynają myśleć o hormonalnej terapii zastępczej.

W zwalczaniu tych objawów powinna być stosowana odpowiednia dieta oraz aktywność fizyczna, co wspomaga przywrócenie równowagi hormonalnej. Niezbędne jest także stosowanie zasad zdrowego stylu życia oraz prowadzenie długofalowej, indywidualnie dobranej terapii kosmetologicznej.

 

Skóra menopauzalna

Wygląd skóry jest wypadkową wielu czynników biochemicznych i biofizycznych. Z upływem lat czynniki te ulegają zmianom wywołanym przez proces starzenia endogennego i środowiskowego. Wpływ środowiska, palenie tytoniu czy stres zmieniają budowę skóry, powodując jej wiotczenie, utratę gęstości, powstawanie przebarwień i zmarszczek. Skóra jako organ o wysokim potencjale proliferacyjnym wymaga odpowiedniej podaży tlenu, białek, węglowodanów
i tłuszczów. Wpływ tych czynników potwierdzają widoczne u osób z niedoborami żywieniowymi zmiany
i nieprawidłowości. Wzrasta liczba dowodów potencjalnych skutków zabiegów estetycznych, aktywności fizycznej i diety, których modyfikacja może wpłynąć na przywrócenie zdrowego wyglądu skóry również u kobiet w okresie menopauzy. 

 

Zmiany zachodzące w obrębie naskórka

Dochodzi do ścieńczenia wszystkich warstw naskórka oraz spłaszczenia linii skórno-naskórkowej. Wpływa to na osłabienie wymiany składników odżywczych i metabolicznych pomiędzy naskórkiem a skórą właściwą. Skóra staje się sucha i bardzo delikatna zmiany te są spowodowane osłabieniem procesów proliferacji naskórka, dochodzi także do zmniejszenia liczy żywych warstw komórek. Na nadmierną suchość naskórka ma wpływ uszkodzenie warstwy hydrolipidowej oraz upośledzenie syntezy lipidów w warstwie rogowej. Dochodzi do zaniku warstwy kolczystej i ziarnistej naskórka. Zmniejsza się liczba melanocytów oraz ich interakcja z keratynocytami, powoduje to gorszą ochronę przez promieniowaniem słonecznym. 

 

Zmiany zachodzące w skórze właściwej to przede wszystkim zmniejszona liczka i rozmiar fibroblastów. Zmiany te mają następujący wpływ na produkcję włókien kolagenowych, elastynowych i glikozaminoglikanów. Wraz z wiekiem zwiększa się produkcja enzymów( kolagenaza i elastaza), które rozkładają białka skórne. Włókna elastynowe również ulegają zmianą, tracą swój kształt i jest ich mniej. Dochodzi do zmniejszenia liczny naczyń krwionośnych w skórze, występuje upośledzenie mikrokrążenia, odżywianie i zapotrzebowanie skóry w tlen ulega pogorszeniu. Zmniejsza się liczba włókien kolagenowych.

 

Zmiany występują także w obrębie tkanki podskórnej. Stopniowo zanika tkanka podskórna, staje się obwisła, zmniejsza się metabolizm komórkowy. Maleje aktywność adipocytów. Wśród licznie występujących zaburzeń okresu menopauzy często pojawia się napadowy rumień twarzy, który ukazuje się również na szyi i dekolcie. Zmiany rumieniowe mogą być także następstwem rozwoju trądziku różowatego. Podczas okresu menopauzy pojawić się również może nadmierne rogowacenie naskórka okolicy podeszwowej, a także na dłoniowej powierzchni rąk. Wspomnianym dolegliwościom towarzyszą pocenie się, napady gorąca, częstoskurcz oraz niepokój.

 

Jak dbać o skórę w okresie menopauzy? 

W czasie menopauzy skóra potrzebuje dobrej, intensywnej pielęgnacji, silnego nawilżenia oraz odżywienia. Podstawowe zabiegi pielęgnacyjne skóry sprowadzają się do zabiegów oczyszczania, nawilżania i ochrony przeciwsłonecznej. Z wiekiem skóra potrzebuje zastosowania kosmetyków zawierających składniki aktywne, działających ochronnie
i regenerująco. Do grupy kosmeceutyków należą produkty o działaniu silnie nawilżającym oraz preparaty zawierające: retinoidy, hydroksykwasy, antyoksydanty, substancje rozjaśniające skórę, wyciągi roślinne oraz inne składniki, np. czynniki wzrostu, peptydy. Podstawowym kosmetykiem profilaktycznym jest filtr przeciwsłoneczny, ponieważ chroni komórki naskórka i skóry właściwej przed uszkadzającym działaniem promieniowania słonecznego.

 

Skóra po 50. r.ż. potrzebuje intensywnego nawilżania preparatami o bogatszej, bardziej lipidowej formule. Preparaty nawilżające działają w dwóch podstawowych fazach: okluzyjnej, która utrudnia przeznaskórkową utratę wody, oraz nawilżającej, która przyciąga wodę do naskórka ze skóry właściwej. Składnikami nawilżającymi powszechnie wykorzystywanymi w kosmetyce są m.in. mocznik, gliceryna, mleczan sodu, kwas hialuronowy, glikol propylenowy, sorbitol, kolagen. Bardzo ważna rolę w pielęgnacji odgrywają składniki antyoksydacyjne, które skutecznie likwidują wolne rodniki. Do tych substancji należą przede wszystkim: witamina C witamina E, pantenol (pochodna witaminy B5), kwas liponowy, kwas ferulowy, nikotynamid, polifenole i inne substancje, w tym enzymy. Spośród aktywnych składników kosmetyków najlepiej udokumentowane działanie korygujące i przeciwstarzeniowe posiada retinol.

 

 

Zabiegi dedykowana w okresie menopauzalnym

Mezoterapia igłowa

Polega na aplikowaniu kwasu hialuronowego oraz innych substancji odżywczych (witaminy, aminokwasy) w skórę za pomocą igły. Dzięki takiemu zabiegowi składniki są dostarczane bezpośrednio do miejsc, które tego wymagają. Mezoterapię iniekcyjną stosuje się w każde miejsca, gdzie skóra utraciła jędrność: twarz, szyja, dekolt itp.

 

Laser frakcyjny

Emituje mikrowiązki światła, które wnikają w głąb skóry i pobudzają ją do głębokiej regeneracji. Włókna kolagenowe i elastynowe zostają odbudowane, a skóra staje się jędrniejsza, gęstsza, zdrowsza i gładsza.

 

Hifu

Podczas zabiegu na skórę działają fale ultradźwiękowe. To bezinwazyjny zabieg, który wykonywać można na całym obszarze ciała. Powoduje on obkurczenie tkanek oraz pobudzenie produkcji włókien kolagenu.

 

Karboksyterapia

Powoduje, że organizm na skutek działania CO2 odpowiada zwiększeniem dotlenienia tkanek, w efekcie następuje stymulacja kolagenu, a skóra staje się bardziej napięta i elastyczna